W Szkole Podstawowej nr 12 od września 1995 roku na każdym poziomie nauczania funkcjonują oddziały integracyjne.
Mogą uczyć się w nich dzieci z następującymi dysfunkcjami:
niedowidzące z niepełnosprawnością ruchową
niedosłyszące z zaburzeniami ze spektrum autyzmu i zespołem Aspergera.
z porażeniem mózgowym
Liczba uczniów w klasie integracyjnej wynosi od 15 do 20, w tym 3 do 5 uczniów z orzeczeniem o potrzebie kształcenia specjalnego. Kwalifikacja dzieci niepełnosprawnych odbywa się w oparciu o specjalistyczną opinię Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej o poziomie rozwoju i specjalnych potrzebach edukacyjnych. Korzystanie z pomocy poradni jest dobrowolne i bezpłatne. Ostateczną decyzję o przyjęciu dziecka niepełnosprawnego do szkoły masowej podejmuje komisja szkolna w oparciu o Statut SP12, który określa warunki przyjmowania takich dzieci.
Pedagodzy oddziałów integracyjnych czynią starania, by:
- kształcić wielopoziomowo w ramach wspólnego programu nauczania;
- dostosowywać ten program do indywidualnych potrzeb dzieci (w zakresie treści jak i tempa pracy);
- dobrze planować pracę wychowawczą;
- oceniać ucznia z orzeczeniem z uwzględnieniem przede wszystkim jego postępów, wkładanego wysiłku oraz stopnia wywiązywania się z obowiązków szkolnych.
W każdej klasie integracyjnej zatrudnionych jest dwóch nauczycieli
(specjalista danego przedmiotu i nauczyciel wspomagający).
Jeden prowadzi zajęcia z całą klasą, drugi w tym czasie wspomaga
dzieci o specyficznych potrzebach edukacyjnych, dostosowując
zakres materiału i stopień trudności oraz zadania do ich
możliwości i potrzeb.
Nauczyciele mogą zamieniać się rolami, a ich działania się uzupełniają.
W klasach IV- VI nauczyciel wspomagający współpracuje z wieloma dydaktykami.
KORZYŚCI, JAKIE DAJE NAUKA W KLASIE INTEGRACYJNEJ |
|
DZIECI NIEPEŁNOSPRAWNE |
UCZNIOWIE SPRAWNI |
Zyskują możliwość nauki w zwykłej szkole, gdzie mają kontakt z rówieśnikami, nie są izolowane społecznie. |
Zyskują możliwość nauki i zabawy z niepełnosprawnymi rówieśnikami. |
Uczą się akceptować swoją inność, radzić z trudami życia codziennego |
Uczą się akceptacji cudzej i własnej inności, wrażliwości, empatii, sposobów pomocy niepełnosprawnym. |
Zdobywają samodzielność a także umiejętność funkcjonowania w grupie. |
Szybko zaczynają dostrzegać zalety i walory dzieci sprawnych inaczej. |
Mają do pomocy nauczyciela wspomagającego, który wspiera ich w czasie lekcji, zna ich problemy zdrowotne i ograniczenia. |
Rodzice zarówno jednych jak i drugich uczniów zyskują szansę lepszego poznania problemów, radości i smutków drugiego człowieka, wzajemnie uczą się, czym jest odmienność. |
Mogą uczestniczyć w zajęciach wspierających ich rozwój oraz rozwijających zainteresowania. |
Wspólne przebywanie skłania do większej otwartości i wyrozumiałości. |
Odnoszą sukcesy na miarę swoich możliwości, a szkoła ich w tym wspiera. |
Kontakt z dziećmi niepełnosprawnymi kształtuje właściwą postawę, uczy szacunku do życia i poszanowania zdrowia. |
Tekst: Iwona Grajek, Ewelina Urbaniak
Kompozycja graficzna strony: Ewa Kubiak